Vandaag ga ik jullie iets meer vertellen over zijn werken waarin hij de techniek van het perspectief heeft gebruikt.
Zoals jullie al weten is Escher zeer bekend geworden door zijn onmogelijke tekeningen. Zijn onmogelijke tekeningen zijn voor gemaakt met de techniek van het centraal perspectief. Het centraal perspectief is een methode waardoor wij de verhoudingen binnen een afbeelding kunnen zien. Daardoor zien wij de voorwerpen ook als een ruimtelijk iets en toch is het op plat vlak afgebeeld. Om zo'n uitzicht te krijgen in een prent wordt er gebruik gemaakt van een horizon soms is deze te zien en soms ook niet. Op deze horizon ligt het verdwijnpunt van waaruit een lijnenschema loopt. Het lijnenschema bepaalt de verhoudingen en de maat van de voorwerpen.
Klimmen en Dalen is het werk dat hierboven is afgebeeld en is een voorbeeld van onmogelijke, ruimtelijke objecten. Het gebouw is getekend vanuit vogelperspectief. Zo zie je trap goed.
Op de trap zie je op een bepaalde afstand van elkaar figuurtjes. In deze figuurtjes kan je vanalles zien, dit is omdat hij een vereenvoudigde weergave heeft gebruikt. Als je deze prent niet met aandacht zou bekijken dan zou je waarschijnlijk niets anders zien. Als je ze wel met aandacht bekijkt zie je dat er iets vreemds aan de hand is met trap. Er is geen einde of begin aan deze trap. Het begin en einde van de trap vloeit in elkaar over. De trap stijgt en daalt naargelang de richting dat je uitgaat. In werkelijkheid komen er zo geen trappen voor. Dit is onrealistisch.
Ik hoop dat je nu iets meer weer over het werk 'Klimmen en dalen'.
Tot morgen, dat zal de laatste blog zijn.
http://kunstencultuur.pbworks.com/Maurits-Cornelis-Escher-Klimmen-en-Dalen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten